Bir insan evren dediğimiz bütünün zaman ve mekânla sınırlı bir parçasıdır. Kendini, düşüncelerini ve duygularını diğerlerinden farklıymış gibi yaşantılar ve bu, bilincinin bir tür göz aldanmasıdır. Bu aldanma bizler için bir hapishanedir ve kişisel arzularımızı ve sevgimizi en yakınımızdaki birkaç kişiyle sınırlandırmamıza sebep olur. Yapmamız gereken şey, merhamet dairemizi, varolan her şeyi ve kendi güzelliği içerisindeki bütün doğayı içine alacak şekilde genişleterek kendimizi bu hapishaneden kurtarmaktır.

Albert Einstein