Mesele duvarlar değil, hatıralar, geçmişe ait hatıralar içimi sıkıyor… Hem de işin tuhafı, bunlar daha çok tatlı hatıralar olduğu halde üzülüyordum. O zamanlar fena gözüken, insanı kızdıran olaylar bile hatıra olunca bütün kötülüğünü kaybediyor, hayalde cazibe kazanıyor.

Fyodor Dostoyevski, İnsancıklar