Ben bir deneyler ve gözlemler dünyası içindeyim. Ne ilk, ne de sonla uğraşmam. Benim bulabileceğim ancak bu deneyler ve gözlemler dünyasının gerçeğidir. İlk ve son, bu dünyanın dışındadır. 'Ben', deneyler ve gözlemler dünyamın ışığında bütü

n olup bitenlerin bir 'irade'den, bunun da var olma isteğinden olduğunu görüyorum. Deneylerim ve gözlemler'im bana bu sonucu veriyorlar. Önce bedenime bakıyorum; işte bedenim bu iradenin ürünüdür. Beden, olaylaşan irademdir. Bedenim var olma isteğimden doğdu. Bunu sadece kendi bedenimde değil, gözlemler ve deneyler dünyamın bütün objelerinde görüyorum. İri dişler, parçalamak isteğinin, çevik bacaklar kaçmak isteğinin, kocaman gözbebekleri karanlıkta görmek istediğinin, uzun gagalar sürüngenlerle beslenmek isteğinin ürünüdür. Bu buyrultu, bu istek hangi yöne çevrildiyse yaratma ona uygun oldu. Kendimden yola çıkarak evrene doğru yürüyor, evrenin de bu istekle var olduğunu görüyorum.

Schopenhauer