İnsanlar sadece seviyormuş gibi yaparlar çünkü sevmeleri beklenir. Çocuklarını severler, karılarını ya da kocalarını, kardeşlerini, arkadaşlarını severler çünkü belli şeyleri yapmaları beklenir onlardan. Onlar da bu şeyleri görevleriymiş gibi yaparlar. İçlerinde bir kutlama yoktur. Eve gelirsin ve çocuğunun başına dokunursun çünkü bu beklenmektedir, çünkü sadece yapılması gereken şey budur ama onun içinde coşku yoktur; o soğuktur, o ölüdür. Ve çocuk seni asla affedemeyecek çünkü kafaya soğuk bir dokunuş çirkindir. Ve çocuk utanç duyar, sen utanç duyarsın.

Osho, Olgunluk