Doğa durumunda insan eğer, söylenildiği gibi, çok özgürse; eğer o kendi kişiliğinin ve sahip olduklarının, elinde bulundurduklarının mutlak hakimi ise, en büyüğe denk ve eşitse ve hiçbir bedene bağlı değilse, özgürlüğünü başkalarıyla niçin paylaşacaktır? Bu imparatorluktan ve başka herhangi bir gücün egemenliğinin ve kontrolünün kendisine bağlı olmasından niçin vazgeçecektir? Bu soruya şu açık yanıt verilebilir ki doğa durumunda böyle bir hakka sahip olmasına karşın, onun bu durumdan yararlanması, keyif ve zevk alması kesin olmadığı gibi belirsizdir de; üstelik bu durum sürekli olarak başkalarının istilasına da açıktır. Onun kendisi için olduğu gibi bütün krallar için de onun eşiti olan her insan ve daha büyük bir kesim eşitliğin ve adaletin sıkı gözeticilerinden yoksunsa, katı deneticiler bulunmuyorsa, o zaman bu doğal durumda onun sahip olduğu mülkiyetten yararlanması ve zevk alması güvensizlik ve tehlike içindedir.

John Locke