Bu konuda en ufak bir düşüncesi bile yoktu. Zaten düşünmek de istemiyordu. Düşünceleri kafasından uzaklaştırmıştı, çünkü düşünceler ona acı veriyordu. O sadece, her şeyin şu ya da bu biçimde değişmesi gerektiğini hissediyor ve biliyordu. Delice bir cesaret ve saplantılı düşüncenin verdiği kendine inanış ve azimle: ‘Değişsin de nasıl değişirse değişsin!’ diye tekrarlayıp duruyordu.

Fyodor Mihailoviç Dostoyevski, Suç ve Ceza